ഗോകുലിന്റെ നിശബ്ദതയുടെ കഥ

 

ശബ്ദം ഇല്ലാതാക്കിയ ഗോകുലിന്റെ നിശബ്ദതയുടെ കഥ

കൊല്ലം ജില്ലയിലെ കൊട്ടാരക്കരയിൽ, പച്ചപ്പ് നിറഞ്ഞ പുലിമൂട്ടിൽ കവലയ്ക്കരികിൽ, ഒരു ചെറിയ വെള്ള വീട് നിലകൊള്ളുന്നു. ആ വീടിന്റെ മുറ്റത്ത് ഒരു പഴയ മാവ് നിൽക്കുന്നു, അതിന്റെ തണലിൽ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ ഇരിക്കുന്നു - അവനാണ് ഗോകുൽ. അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു അഗാധമായ വേദന നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു, ഈ ലോകത്തിന്റെ ശബ്ദങ്ങൾ അവന് കേൾക്കാനാവാത്തതിന്റെ വേദന.

വീടിന് തൊട്ടടുത്തായി ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന പ്രസിദ്ധമായ ക്ഷേത്രം, അതിന്റെ ഗോപുരം ആകാശത്തേക്ക് ഉയർന്നു നിൽക്കുന്നു. എന്നാൽ ആ ക്ഷേത്രത്തിൽ നിന്നുയരുന്ന നിരന്തരമായ ലൗഡ്സ്പീക്കർ ശബ്ദം, ഗോകുലിന്റെ ജീവിതത്തെ മാത്രമല്ല, അവന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെയാകെ തകർത്തു കളഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

28 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ്, ഒരു വേനൽക്കാല സന്ധ്യയിൽ, ലത ഗർഭിണിയായിരിക്കെ, ക്ഷേത്രത്തിൽ വാർഷിക ഉത്സവം ആരംഭിച്ചു. പത്തു ദിവസങ്ങൾ നീണ്ടുനിന്ന ആ ഉത്സവത്തിൽ, രാപ്പകൽ ഭേദമന്യേ ലൗഡ്സ്പീക്കറുകൾ മുഴങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഭക്തിഗാനങ്ങളും, പ്രാർത്ഥനകളും, നാടകവും, ഗാനമേളയും, അവതരണങ്ങളും - എല്ലാം അതിശക്തമായ ശബ്ദത്തിൽ പ്രദേശത്തെ മുഴുവൻ വിറങ്ങലിച്ചുനിന്നു.

ലതയുടെ അയൽവാസിയായ സരസമ്മ, ഒരു റിട്ടയേർഡ് നഴ്സ്, ലതയുടെ വീട്ടിലെത്തി. അവരുടെ മുഖത്ത് ആശങ്ക നിറഞ്ഞിരുന്നു. "മോളേ, ഈ ശബ്ദകോലാഹലം നിന്റെ ഗർഭസ്ഥ ശിശുവിനെ ബാധിച്ചേക്കാം. ഗർഭകാലത്ത് അമിതമായ ശബ്ദം കുഞ്ഞിന്റെ കേൾവിശക്തിയെ വരെ ബാധിക്കുമെന്ന് പഠനങ്ങളുണ്ട് കുറച്ചു ദിവസം മറ്റെവിടെയ്ക്കെങ്കിലും മാറുന്നത് നന്നായിരിക്കും" സരസമ്മ പറഞ്ഞു. ഞാനെവിടെയ്ക്കു മാറാനാ ചേച്ചി രാജേഷിൻറെ ജോലിയും എൻറെ തയ്യലും വിട്ട് ഞങ്ങളെവിടെ പോകാനാ.

എന്നാൽ ക്ഷേത്ര കമ്മിറ്റിയിൽ സ്വാധീനമുള്ള രാജേഷിന്റെ ചിറ്റപ്പൻ, ഇതെല്ലാം വെറും അന്ധവിശ്വാസമാണെന്നു പറഞ്ഞ് അവരെ നിരുത്സാഹപ്പെടുത്തി. "ദൈവത്തിന്റെ നാമം കേൾക്കുന്നത് കുഞ്ഞിന് നല്ലതാണ് " എന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.

മാസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ്, ഗോകുൽ ജനിച്ചു. ആദ്യ മാസങ്ങളിൽ തന്നെ അവന്റെ പ്രതികരണങ്ങളിൽ അസാധാരണത്വം ലത ശ്രദ്ധിച്ചു. മറ്റു കുഞ്ഞുങ്ങൾ ശബ്ദം കേട്ട് തിരിയുമ്പോൾ ഗോകുൽ ശ്രദ്ദിക്കാതിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ മറ്റ് കുടുംബാംഗങ്ങൾ അവളുടെ ആശങ്കകളെ നിസ്സാരവത്കരിച്ചു.

ഗോകുൽ വളരുന്തോറും അവന്റെ കേൾവിക്കുറവ് കൂടുതൽ പ്രകടമായി. സ്കൂളിൽ അവന്റെ ക്ലാസ് ടീച്ചർ സുമതി, ഗോകുലിന്റെ പഠന പ്രശ്നങ്ങളെക്കുറിച്ച് രക്ഷിതാക്കളോട് സംസാരിച്ചു. സുമതി ടീച്ചറിന്റെ നിർബന്ധപ്രകാരം അവർ കൊല്ലം ജില്ലാ ആശുപത്രിയിലെ ഒരു വിദഗ്ധ ഡോക്ടറെ കാണിച്ചു. ഡോക്ടറുടെ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തു വന്ന രാജേഷിന്റെയും ലതയുടെയും മുഖത്ത് നിരാശ നിറഞ്ഞിരുന്നു. ഗോകുലിന് ഗുരുതരമായ കേൾവിക്കുറവുണ്ടെന്ന് സ്ഥിരീകരിച്ചിരുന്നു.

ഈ വാർത്ത കുടുംബത്തെ തകർത്തു കളഞ്ഞു. രാജേഷ് തന്റെ ചെറിയ കിടപ്പാടം വിറ്റ് പ്രിയ പുത്രൻറെ ചികിത്സയ്ക്കായി തിരുവനന്തപുരത്തേക്ക് താമസം മാറ്റി. അവിടെ ഗോകുൽ ഒരു പ്രത്യേക വിദ്യാലയത്തിൽ ചേർന്നു. എന്നാൽ സാമ്പത്തിക ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ കാരണം അവർക്ക് അവിടെ തുടരാനായില്ല അവർ വീണ്ടും കൊട്ടാരക്കരയിലേക്ക് തന്നെ മടങ്ങി വന്നു. അവരുടെ പഴയ വീട്തന്നെ വാടകയ്ക്കെടുത്ത് അതിൽ താമസം തുടങ്ങി.

ഗോകുലിന്റെ ബാല്യകാലം സങ്കടങ്ങൾ നിറഞ്ഞതായിരുന്നു. പുലിമൂട്ടിൽ കവലയ്ക്കടുത്തുള്ള ചെറിയ പാടത്ത് മറ്റു കുട്ടികൾ ഫുട്ബോൾ കളിക്കുമ്പോൾ, ഗോകുൽ അകലെ നോക്കി നിൽക്കുമായിരുന്നു. കൂട്ടുകാർ വിളിച്ചാലും അവന് കേൾക്കാനാവില്ല. ചിലപ്പോൾ കളിക്കാൻ ചെന്നാൽ മറ്റുള്ളവരുടെ നിർദ്ദേശങ്ങൾ കേൾക്കാനാവാതെ കളിതോറ്റുപോകും. അതിനാൽ തന്നെ പിന്നീട് ആരും അവനെ കൂട്ടാതായി.

സ്കൂളിലെ വാർഷിക ദിനാഘോഷത്തിൽ നാടകം കളിക്കാൻ ഗോകുലിന് വലിയ ആഗ്രഹമായിരുന്നു. എന്നാൽ സംഭാഷണങ്ങൾ പറയാൻ കഴിയാത്തതിനാൽ അധ്യാപകർ അവനെ തെരഞ്ഞെടുത്തില്ല. അന്ന് വൈകുന്നേരം സ്റ്റേജിനു പിന്നിൽ ഒറ്റയ്ക്കിരുന്ന് കരയുന്ന ഗോകുലിനെ കണ്ടെത്തിയത് അവന്റെ ക്ലാസ് ടീച്ചർ സുമതിയായിരുന്നു. അവർ അവനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു, എന്നാൽ അവന്റെ ഹൃദയത്തിലെ വേദന മാറ്റാൻ അവർക്കും കഴിഞ്ഞില്ല. അങ്ങനെയാണ് ടീച്ചർ അവൻറെ രക്ഷകർത്താക്കളെ സ്കൂളിലേയ്ക്ക് വിളിപ്പിച്ച് ജില്ലാ ആശുപത്രിയിൽ കൊണ്ടുപോയി കാണിക്കാൻ പറഞ്ഞത്.

ഇപ്പോൾ 28 വയസ്സുള്ള ഗോകുൽ, തന്റെ കേൾവിക്കുറവ് മൂലം ജോലി കണ്ടെത്താൻ ബുദ്ധിമുട്ടുന്നു. നാട്ടിലെ ഒരു ചെറിയ കടയിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കിലും, നാട്ടിലെ വിശേഷങ്ങൾക്കൊന്നും പാകാതെ ഒറ്റപ്പെട്ട് ഒതുങ്ങി ജീവിക്കുകയാണ്. രാജേഷും ലതയും മകന്റെ ഭാവി ഓർത്ത് ഏറെ ആശങ്കപ്പെടുന്നു.

എന്നാൽ പ്രതീക്ഷയുടെ ഒരു കിരണം തെളിയുന്നുണ്ട്. പ്രദേശത്തെ യുവജന സംഘടനയായ 'നവചേതന'യുടെ സെക്രട്ടറി അനിൽ, ശബ്ദമലിനീകരണത്തിനെതിരെ ഒരു കാമ്പയിൻ ആരംഭിച്ചിരിക്കുന്നു. അവർ ഗോകുലിന്റെ കഥ പൊതുസമൂഹത്തിന് മുന്നിൽ അവതരിപ്പിച്ച്, ജനങ്ങളെ ബോധവൽക്കരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു. അവർ സോഷ്യൽ മീഡിയയിലൂടെ ഒരു ക്യാമ്പയിൻ ആരംഭിച്ചു, "#SaveSilentZone" എന്ന ഹാഷ്ടാഗ് ഉപയോഗിച്ച്. ഈ പ്രചാരണം വേഗത്തിൽ വൈറലായി.

അതിൻറെ ഫലമായി കൊട്ടാരക്കര നഗരസഭ അധികൃതരും ഇപ്പോൾ ഈ വിഷയത്തിൽ ഇടപെട്ടിട്ടുണ്ട്. അവർ ശബ്ദമലിനീകരണം നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനുള്ള കർശനമായ നിയമങ്ങൾ നടപ്പിലാക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. ക്ഷേത്രങ്ങളിലും മറ്റ് പൊതുസ്ഥലങ്ങളിലും ഉപയോഗിക്കുന്ന ലൗഡ്സ്പീക്കറുകളുടെ ശബ്ദം നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനും നിശബ്ദമേഖലകളായി ആരാധനാലയങ്ങളെ നിലനിറുത്തുന്നതിനും നടപടികൾ സ്വീകരിച്ചു തുടങ്ങി.

ഈ പ്രചാരണത്തിന്റെ ഫലമായി, പ്രദേശത്തെ ജനങ്ങൾ ശബ്ദമലിനീകരണത്തിന്റെ അപകടങ്ങളെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ ബോധവാന്മാരായി. പലരും ഗോകുലിനോടും കുടുംബത്തോടും അനുഭാവം പ്രകടിപ്പിച്ചു.

ഗോകുലിന്റെ ജീവിതം ഇപ്പോൾ പതിയെ മാറി തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഒരു സംഘടന കേൾവി സഹായി ഉപകരണം  വാഗ്ദാനം ചെയ്തെങ്കിലും അത് അവൻറെ കേൾവി തിരികെ കൊണ്ടുവരാൻ ഉപകരിക്കില്ലെന്നു ഡോക്ടർ പറഞ്ഞതിനാൽ ശബ്ദമില്ലാത്ത ലോകത്ത് ഇന്നും അവൻ ജീവിക്കുന്നു.

ഗോകുലിന്റെ കഥ നമുക്ക് ഒരു പാഠമാണ്. നമുക്കു ചുറ്റും ജീവിക്കുന്ന ഒരുപാട് ഗോകുൽമാർക്കും വേണ്ടിയുള്ളതാണ് ഈ ലോകം. അവരുടെ അവകാശങ്ങളും ആവശ്യങ്ങളും നാം മനസ്സിലാക്കണം. ശബ്ദമലിനീകരണത്തിന്റെ അപകടങ്ങളെക്കുറിച്ച് നാം കൂടുതൽ ബോധവാന്മാരാകേണ്ടതുണ്ട്. നമ്മുടെ പ്രവർത്തികൾ മറ്റുള്ളവരെ എങ്ങനെ ബാധിക്കുന്നുവെന്ന് നാം ചിന്തിക്കണം. കഥ അവസാനിക്കുന്നില്ല. അത് തുടരുകയാണ്, നമ്മുടെ സമൂഹത്തിന് ഒരു മാറ്റത്തിന് തുടക്കമായി. കൂടുതൽ സഹാനുഭൂതിയുള്ള, പരിഷ്കൃതസമൂഹ മനുഷ്യനായി നമുക്കു മാറാം.

നന്ദി

മനു എ എസ്
989593897

അഭിപ്രായങ്ങള്‍

സുഭാഷ് എസ് പറഞ്ഞു…
നല്ല ഭാവന
MANU™ | Kollam പറഞ്ഞു…
ഭാവനാ കഥയാണെങ്കിലും കാര്യം ശരിയല്ലേ.

ജനപ്രിയ പോസ്റ്റുകള്‍‌